புலிகள்

01. திருவைத் தேடி வந்திருந்த சின்னவனும், மொறீஸும் களைத்திருந்தனர். அவர்களது மென்நீலக் கட்டம் போட்ட சட்டை வியர்வையூறி வரியாக வெண் உப்பும், சேற்று நிறத்தில் புழுதியும் படிந்திருந்தது. நீண்ட தூரம் நடந்தே வந்திருப்பது சோர்ந்து உற்சாகமிழந்திருக்கும் கண்களில் தெரிந்தது. ஆனால் வீட்டுப் படலைக்கு மேலாகத் திருவைப் பெயர் சொல்லி அழைத்த மொறீஸின் குரல் சோர்வேயில்லாத அதிகாரத்தின் வரண்ட தொனியில் இருந்தது.

சோமிதரன், சயந்தன் கட்டுரை, காணொலியின் மீது நாம் முன்வைக்கும் கேள்விகள் மிக எளிமையானவை. அவற்றின் நோக்கம், அவசரத் தொனி மற்றும் விடுபடல்கள் குறித்தவை. 17 வருடங்களின் முன்னரான நிகழ்வு ஒன்றினை மறுத்து உரையாட விழையும் போது அதற்கேற்ற முதிர்ச்சியும், பிரச்சனை குறித்த பரந்த பார்வையும் வேண்டியிருக்கிறது. தலித் பிரச்சனை போன்ற சமூகப் பிரச்சனைகளை கையாளும் போது மிகுந்த கவனமும், பொறுப்புணர்வும் வேண்டியிருக்கிறது. இத்தகைய தன்மைகளை எவற்றையும் அந்தக் காணொலியோ,கட்டுரையோ கொண்டிருக்கவில்லை என்பதே அவற்றின் முதலாவது பலவீனம்.